Kontekst predstavlja pojam latinskog porekla, nastao od latinske reči contextus, što u prevodu znači – određena veza, spoj reči ili smisao.
Pojam je ušao u upotrebu u mnogim jezicima u originalnom obliku pisanja i izgovoranja, kao i značenja.
Kontekst se kao pojam upotrebljava da označi smisao ili sadržaj nečega o čemu se govori, a odnosi se i na sadržaj određenog akta u celini. Prema definiciji, kontekst predstavlja govornu ili misaonu celinu kojoj pripada određena reč ili rečenica i na osnovu koje se određuje tačno značenje iznetog govora, odnosno rečenica.
U zavisnosti od samog konteksta, određene rečenice, reči, izrazi i pojmovi mogu imati različita značenja. Za primer se može uzet reč – uprava / upravljanje. Naime, političko upravljanje se odnosi i označava lokalnu zajednicu, političke stranke i slično, ali se upravljanje tumači i kao vođenje određenog posla, ustanove, škole i slično.
Kontekst organizacije
U oblastima i naukama koje se bave organizacijom, javlja se stručni termin – kontekst organizacije. Kontekst organizacije predstavlja spoj i smisao same organizacije koji je ustvari kontekst u kome organizacija posluje.
Na osnovu konteksta mogu se analizirati određeni poslovni rizici koji bi bili u mogućnosti da spasu organizaciju od potencijalnog neuspeha i stvorili se uslovi za poslovni uspeh i napredak u budućnosti.
Razlikuju se interni (unutrašnji) i eksterni (spoljašnji) kontekst. Interni kontekst jedne organizacije sam pristup menadžmenta, kao i odnos sa klijentima i ostalim stranama. Spoljašnji kontekst razmatra pitanja koja se bave kulturom, socijalnim odnosima, politikom, finansijama, tehnologijom, ekonomijom, konkurencijom, životnom sredinom, zahtevima tržišta itd. U zavisnosti od toga da li je organizacija lokalna, regionalna, internacionalna ili globala, menja se i sam njen kontekst.
