Performanse je reč i pojam engleskog porekla, koji nije jasno definisan i obuhvata širok spektar tumačenja, a vezuje se uglavnom za umetnost tela, body art i slično. Na engleskom jeziku, ovaj pojam se tumači kao predstava, predstavljanje i slično. Performans je u većini tumačenja, jedna forma akcione umetnosti koja ima elemente pozorišta, plesa, pantomime, muzike ili cirkusa. Performanse su takođe reč koja označava karakteristike proizvoda.
Performanse su nastale šezdesetih godina XX veka, kao posledica povezivaja raznih shvatanja pozorišta i ritual primitivnih civilizacija (body art, happening itd.). Prethodnik perormansi je avangardna umetnost, a razvija se u isto vreme kada i hepening. U umetnosti se performans odnosi na događaj u kojem jedna grupa ljudi izvode nešto za drugu grupu ljudi, odnosno publiku. Samim tim, publika je sastavni deo performansa. Bečki umetnici, na primer, performance opisuju kao žive umetnosti, akcione umetnosti ili interpretacije. Osnovni elementi u igri performansa su – vreme, prostor, telo umetnika (izvođača) i dramaturgija. Takođe, performan je opisivan i pomoću fotografije, filma ili videa.
U informacionoj tehnologiji, tj. u sferi kompjutera, performanse označavaju – osobinu, mogućnost, karakteristiku, na primer u pitanju za neki uređaj: “Kakve su mu performanse?”. Performanse kompjutera su sastavljene od iznosa korisnog rada koje je ostvaren pomoću kompjuterskog sistema u odnosu na vreme i delove korišćenja. Veće performanse kompjutera mogu uključivati sledeće: kratko vreme odziva za dati rad, visoku stopu za preradu rada, nisku iskorišćenost računarskih delova, visoku dostupnost aplikacija, brzu kompresiju podataka, visok protok i kratko vreme prenosa podataka.
U inženjeringu se takođe može sresti pojam sa upotrebom performanse, tako da postoji “inženjerski performans” koji se kontinuirano bavi ustupcima između tipova performansa, a obuhvata skup uloga, veština, aktivnosti, prakse, alata i isporuka.
Performanse automobila predstavljaju njegove razne karakteristike, poput ubrzanja, potrošnje goriva ili koeficijena otpora vazduha.
Prvu generaciju umetnika koji su bili vezani za performanse i koji su počev od 1968. godine stvarali političko dešavanje kao performans čine: Marina Abramović, Allan Kaprow (on je uveo pojam hepeninga), Yves Klein, Piero Manzoni, Vito Acconci, Timm Ulrichs, Hermann Nitsch i Joseph Beuys. Noviju generaciju umetnika vezanih za performans čine: Franko B, Ron Athey, Kira O’ Reilly, Gabrijel Savić Ra, Juniper Perlis, Oliver Frost, Oreet Ashery, Stahl Stensslie, Damali Ayo i Edna Floretta.
