Rustično (pridev) / rustika (imenica) su pojmovi latinskog porekla, nastali od latinske reči rusticus, koja u prevodu znači – seoski, seljački i sve što je vezano selo i za seoski način života.
Pridev „rustičan“ predstavlja sinonim koji se vezuje za ruralnu sredinu, a podrazumeva nešto što je staromodno i seosko. Pomenuti pojmovi se svakodnevno koriste i u želji da se neka osoba ili predmet prikažu, a da pritom imaju starinski izgled.
U starogrčkom dobu, rustika se najviše koristila u podizanju potpornih zidova i terasa, a koristili su je i Rimljani koji su rustiku prihvatili i kao dekoraciju, pa su u I veku podigli rimsku Porta Maggiore, gde je prisutna grubo obrađena rustika.
Renesansni arhitekti iz Italije su nastavili razvijati rustiku I koristili je za dekoraciju palata koje su dizali u XV veku, najviše na području Firence. Među rustičnim palatama, najpoznatije su – Palazzo Pitti (1458), Palazzo Medici Riccardi (1444 – 1459) i Palazzo Strozzi (1489). Za vreme baroka I manirizma, rustika je bila prisutna u uređivanju parkova i vila, uključujući kamene blokove sa zmijolikim linijama, a frontalni delovi su oblikovani kao dijamanti ili kao neki drugi zanimljiv oblik.
U Englesku je rustiku uveo arhitekta Inigo Jones, te je ona postala značajna za mnoge engleske građevine u XVII I XVIII veku. U doba neoklasicizma, tokom XIX I početkom XX veka po Evropi su se takođe mogle sresti brojne rustične građevine, ali najčešće samo u prizemlju objekata
Savremeno doba, pojam rustike vezuje za poseban stil uređenja enterijera, kao i njegovog dekorisanja i može se reći da je sve prisutniji među stanovništvom. Rustičan stil u enterijeru biraju oni koji smatraju da su moderan i minimalizovan stil uređenja enterijera više za javne prostore, a ne i za stambeni prostor.
Osobe koje su naklonjene ovom stilu vole duborez u drvetu, nameštaj od drveta sa rezbarijama i drugim ukrasima, bogate zavese sa draperijama i raznim kićankama, orijentalne tepihe i gipsane radove na zidovima.
Rustičan stil se dobro kombinuje sa ostalim stilovima uređenja enterijera i savršeno se uklapa i u seoske kuće i u stanove.
Sama prisutnost rustike enterijer čini toplim, prijatnim i udobnim. Najčešća obeležja rustičnog dizajna su prirodni materijali među kojima su kamen i drvo, kao i naglašena tekstura. Od prirodnih materijala tu su još i pamuk, lan, vuna, konoplja i koža.
Svi prisutni oblici u rustičnom ambijentu asociraju na prošla vremena i tu spadaju najčešće – krive linije, čipke, brave, šarke, venci i svi ostali drugi ukrasi i detalji.
Plafoni su uglavnom ukrašeni starim drvenim gredama, a same grede mogu činiti osnovu dizajna i mogu pružiti mogućnost za kreiranje drugih zanimljivih oblika u svakom ambijentu.
Zanimljivo za rustičan stil je i postavljanje kamina, koji se može ukrasiti grubim kamenom ili grubim drvetom.
Podovi su u najvećem broju slučajeva od drveta ili kamena.
Tepisi su vuneni sa raznim maštovitim formama, a tonovi boje zemlje svakako unose toplinu u ambijent.
Najprisutnije boje u rustičnom stilu su bela, krem, drap, jorgovan plava, bež, sunčano žuta, zelena itd. Sam prostor čine širim svetliji tonovi, a vedru atmosferu stvaraju i veće dimenzije prozora.
Dezeni zavesa i ostalih tkanina mogu biti jednobojni, ali i prošarani određenim detaljima među kojima su u najvećoj meri cvetovi, poput ruža.
Takođe, u sam enterijer koji odiše rustikom, neizostavni su i detalji i ukrasi kao što su – činije, posude, svećnjaci, vaze, ramovi, jastučići, lampe, escajzi, šolje, tanjiri, stolnjaci i dr. Rustičan stil posebno naglašava i prisustvo zelenih biljaka, kao i svežeg cveća.
