Redaktor je pojam latinskog porekla, nastao od latinske reči revisio / revidere (viđenje, pregled), koja ima dva značenja: urednik ili redaktor je osoba koja rukovodi materijalima za štampu i utvrđuje njihov sadržaj, neposredno pred štampu i drugo značenje je – osoba koja sređuje, priprema tekst za štampu i tekstu daje konačan oblik.
Na engleskom jeziku – reč redaction znači doterivanje, a sam pojam tako i opisuje prvi i najsloženiji korak u uređivanju teksta.
Redaktori se najjednostavnije mogu objasniti kroz poslove prevodioca. Prevodilac je na kraju prevođenja obavezan da pregleda i proveri svoj prevod, odnosno da proveri da li je bilo propusta i da li je klijent zadovoljan. On je dužan da tekst stilski i terminološki uklopi u pravi kontekst i da uradi svu potrebnu lektorsku korekciju.
Lektura teksta podrazumeva da se izbace gramatičke i pravopisne greške, a čitav process obuhvata redakturu, recenziju i korekturu.
Jezički redaktor je osoba koja nije prevodila tekst, ali je stručna da vrši gramatičku i pravopisnu korekturu. Ova osoba proverava da li je tekst u skladu sa štampanjem i upoređuje se početni tekst sa završnim tekstom.
Redaktor teksta može biti i u ulozi lektora, odnosno ispravljati jezičke greške, ali svakako mora biti prvobitno stručnjak u širem smislu na području koje obavlja.
Proces redakture je važan u proveri ispravnosti svih izvora u tekstu pre objavljivanja. On proverava jesu li svi citati ili parafraze tačno prenešene u tekst, jesu li svi citati napisani sa znacima navoda sa naznakom pravih autora tog teksta itd.
Stručna redaktura podrazumeva proveru tačnosti stručnih pojmova u skladu sa normotehničkim pravilima. Ovu vrstu redakture rade stručnjaci iz određene oblasti (lekari, ekonomisti, inžinjeri, pravnici itd.).
U inostranstvu, redakturu teksta uglavnom radi urednik, a na našim područjima, u većim izdavačkim kućama postoje urednici koji obavljaju redakturu, dok je kod osoba koje same objavljuju knjigu nema urednika ove vrste, u ulozi i redaktora.
