Pojam putešestvija u srpskom jeziku spada u arhaične pojmove, retko se upotrebljava u svakodnevnom govoru i konverzaciji, te ga ima najviše u književnim delima, koja su inspirisana arhaičnim rečnikom. Putešestvije podrazumeva putovanje po kopnu ili vodi, a sve sa ciljem upoznavanja prirodnih, kulturnih i istorijskih znamenitosti područja koje se posećuje.
Arhaizam predstavlja termin grčkog porekla i podrazumeva nešto što je staro, drevno i odnosi se na pojmove koji su se ranije upotrebljavali i koji su zastareli. Putešestvije kao termin je jedan od pojmova arhaizma, a pored njega su, između ostalih i – basamaci, živopis, astal i mnoge druge reči.
Joakim Vujić (1772 – 1847) je bio srpski književnik i autor preko četrdeset različitih literarnih dela, među kojima je i poznato – “Putešestvije po Srbiji”. Joakim Vujić je ovo delo štampao 1828. godine u tadašnjem Budimu, kome je prethodilo njegovo delo – “Novoe zemljeopisanije”. Takođe, napisao je i delo – “Putešestvije po Ungariji, Valahiji, Moldaviji, Basarabiji, Hersonu i Krimu”, koje je objavljeno 1845. godine u Beogradu. Oba dela upravo i opisuju njegova putovanja, upoznavanje predela, znamenitosti regiona i kulture naroda.