Proliferacija je pojam latinskog porekla, nastao od latinskih reči – proles, što znači potomstvo i ferre (nositi), a podrazumeva u medicinskoj terminologiji – množenje pojedinih sastojaka ćelijskog tkiva, odnosno množenje ćelija deljenjem. Proliferacija, zapravo podrazumeva rast tkiva. U botanici, proliferacija podrazumeva pupljenje na onim delovima biljke koje ne nose pupoljke. Proliferacija može značiti i rasprostiranje nečeg tokom vremena.
Bakterijske proliferacije
Bakterijska proliferacija se najčešće javlja u tankom crevu kod čoveka, a nastaje usled promene crevne anatomije ili usled smanjenja želudačne kiseline. Za bakterijsku proliferaciju, karakterističan je manjak vitamina. Dijagnoza se uspostavlja nakon urađenog C-ksiloza izdisajnog testa, a leči se peroralnim antibioticima.
Tanko crevo u normalnim uslovima sadrži manje od 150 baketrija/ml, velikim delom grampozitivnih aeroba. Ovako nisku koncetraciju baterija održava normalna sekrecija želudačne kiseline i sluzi. Do baketrijske proliferacije uglavnom dolazi u slučajevima kad dođe do određene anatomske promene koja uzrokuje put crevnog sadržaja. Tu spada divertikuloza tankog creva, hirurški formirane slepe vijuge i stanja posle resekcije želuca. Javlja se manjak vitamin B12, iz razloga što proliferativne bakterije troše nutritive, uključujući i vitamin B12.Obzirom na to da bakterije stvaraju folate, nedostatak i manjak folata je redak.
Bakterijska proliferacija dovodi i do oštećenja sluznice tankog creva. Kod bolesnika, baketrijska proliferacija se može ustanoviti najčešće gubitkom telesne težine i dijarejom. Lečenje se uglavnom započinje terapijom antibioticima, u trajanju od 10 – 14 dana.
Nuklearna proliferacija
Termin nuklearne proliferacije se tumači kao posedovanje ili distribucija nuklearnog oružja i informacija pogodnih za razvoj nuklearnog oružja zemljama koje prema Ugovoru o neširenju nuklearnog oružja (Treaty on the Nonproliferation of Nuclear Weapons – NPT) ulaze u sastav grupe zemalja “bez nuklearnog oružja”.
Većina vlada zemalja, čak i onih koje poseduju nuklearno oružje, solidarišu se sa neširenjem nuklearnog oružja, uz to smatrajući da povećanje broja zemalja koje imaju nuklearno oružje povećava samim ti mi mogućnost njegove upotrebe… Prolefiracija deluje destabilizirajuće na regionalnom i međunarodnom planu. Danas, 189 država pripada grupi Ugovora o neširenju nuklearnog oružja, uključujući i Francusku, Kinu, Sjedinjene Američke Države, Rusiju i Ujedinjeno Kraljevstvo. Među zemljama koje nisu potpisale ovaj Ugovor su – Indija, Izrael, Pakistan i Severna Koreja.
