Politeizam je pojam grčkog porekla, nastao od dve grčke reči: poli, koja znači – mnogo i theos, koja znači – bog, a sam pojam se prevodi kao – mnogoboštvo, odnosno – verovanje u više Bogova.
Naime, postoje monoteizam i politeizam, gde monoteizam podrazumeva religije čiji pripadnici veruju samo u jednog Boga (Hrišćanstvo, Islam, Judaizam), dok politeizam podrazumeva religije u kojima se zastupa verovanje u više Bogova.
Sam pojam politeizma je nastao u staroj Grčkoj, u vreme kada su bile zastupljene mnoge mitologije i božanstva. Politeizam je, sve do pojave monoteizma predstavljao najzastupljeniju religiju. Tipičan oblik religije u vremenu bronzanog i gvozdenog doba, upravo je bio politeizam, sve do razvoja monoteizma, ateizma ili panteizma.
U starim religijama klasične antike, politeizam je jako dobro dokumentovan, kao grčki i rimski politeizam.
Hrišćanstvo se drži stava da politeizam zastupa odbacivanje vere u istinitog Boga, odnosno otuđenje od Boga.
Pojam politeizma je prvi upotrebio jevrejski pisac Filon Aleksandrijski, tokom rasprave sa Grcima.
Savremena upotreba termina politeizma je prvo zaživela u francuskom jeziku, zahvaljujući Žanu Bodinu 1580. godine, a zatim i u engleskom jeziku zahvaljujući Samjuelu Purčasu 1614. godine.
U politeizam se ubrajaju starogrčka i starorimska religija. Karakteristično za ove religije, odnosno za politeizam su posebni obredi, koji su se dešavali u čast Bogova i Boginja.
Takođe, zanimljivo kod politeizma je i to što verovanje u više Bogova ne zahteva da se svi Bogovi vole podjednako, odnosno dozvoljeno je da se neki Bog voli više nego ostali.
U sastav politeizma i politeista, spadaju i henotisti, koji pored ostalih Bogova veruju u jednog vrhovnog Boga. Za henotiste se smatraju one osobe koje često iz politeizma prelaze u monoteizam i obrnuto.
Takođe, zastupljene su i tvrdnje da hrišćanstvo nije tipična monoteistična religija, samim tim što se u njemu propoveda Sveto Trojstvo. Ovakav stav zastupaju uglavnom Jevreji i Muslimani, koji tvrde da je hrišćanstvo jedan od oblika triteizma (usvajanje trojne koncepcije) ili pak – politeizam.
Tokom vremena, razvile su se mnoge religije u okviru politeizma, u okviru kojih su i: šinotizam, vike, helenizam, germanski neopaganizam, kandoblea, taotizam, teleme i kineske narodne tradicije.
