Organon je pojam grčkog porekla, nastao od grčke reči órganon, koja u bukvalnom prevodu znači – oruđe, pomoćno sredstvo. Organon se kao pojam, pre svega, vezuje za Aristotela i njegovu filozofiju.
Organon kao pojam je zastupljen i vezuje se za Aristotela njegove logičke spise, kao i za ostale njegove zapise, samim tim što su ih izdavači smatrali oruđem, koje je dovodilo do istine. Organonom se težilo predstaviti Aristotelovo delo kao oruđe, odnosno instrument ili analiza na osnovu kojeg se dolazilo do istinitog mišljenja, samim tim što je suština Aristotelove filozofije ustvari – isticanje važnosti logike i rasuđivanja.
Frensis Bekon je svoje novo učenje naslovio kao “Novi organon” (Novum organon, grč.) i ono se u velikoj meri razlikovalo od Aristotelovog učenja i u samom naslovu Bekon je dao do znanja da je otkrio novo oruđe u tumačenju pojava. Njegovo delo “Novi organon” predstavlja uput za tumačenje prirode, a sama njegova filozofija počinje sa nedovršenim delom – “Instrauratio magna”. Bekonova filozofija je usmerena na nova otkrića i pronalaske, teži da se obogati život time, da se ovlada prirodom i da se poveća ljudska moć nad prirodom.
Frensis Bekon predstavlja jednog od osnivača moderne filozofije, “Novi organon” važi za temelj osnovnih principa filozofije koju ona zastupa, dok njegov moto glasi – “Znanje je moć”.
Svoje nove principe moderne filozofije, Bekon je upravo izložio u delu “Novi Organon”. Naime, filozof smatra da čovek treba očistiti razum od činjenica koje su lažne, jer one iskrivljuju istinu. Pomenuti lažni pojmovi su nazvani – idolima, i Bekon izdvaja četiri vrste idola:
- Idoli plemena – oni su ukorenjeni u ljudskoj prirodi, iz razloga što niko od ljudi nije savršen I skloni su greškama;
- Idoli pećine – predstavljaju zablude pojedinca, koje nastaju iz razloga što čovek sudi prema sebi i subjektivan je;
- Idoli trga – oni proizilaze iz upotrebe jezika, koji čovekove misli ne može uvek jasno da iskaže rečima i
- Idoli pozorišta – nastaju iz činjenice da ljudi žive u određenom društvenom okruženju u kome su zastupljena određena pravila ponašanja. Na osnovu toga, Bekon je tvrdio da su najopasnije, ustvari, predrasude, koje nastaju iz poštovanja autoriteta.
Po svemu sudeći, dolazi se do zaključka, da je Bekonova moderna filozofija zajedno sa njegovim delom “Novi organon” i njegova misao bila ukorenjena u hermetizmu.
