Neutropenija predstavlja broj neutrofila ispod granice normale. Može se razviti naglo, čak i tokom nekoliko sati ili dana i ona se naziva – akutna neutropenija. Hronična neutropenija može, pak, trajati mesecima ili godinama.
Uglavnom neutropenija prolazi neopažena, jer u osnovi nema bitnih simptoma koji su karakteristični. U slučaju akutne neutropenije, pacijent uglavnom dobija povišenu telesnu temperature i rane koje su bolne (oko usta i anusa), posle čega može doći do bakterijske upale pluća.
Što se tiče hronične neutropenije, njen tok može biti sporiji, u slučaju da broj neutrofila nije krajnje nizak. Pri dijagnostikovanju neutropenije, doktor na početku uglavnom uzima uzorak koštane srži biopsijom (iglom). Taj uzorak ispituje patolog, koji i uspostavlja dijagnozu.
Postoje četiri vrste neutropenije, i to su:
- kongenitalna
- ciklična
- autoimuna
- idiopatska.
Kongenitalna i ciklična neutropenija je ustvari urođena bolest i najčešće se sreće kod tek rođene dece, dok se ostale dobijaju tokom života.
Uzročnici neutropenije mogu biti različiti, počev da je izazvana hemoterapijom, terapijom zračenja ili upotrebom određenih vrsta lekova. Lekovi koji najčešće izazivaju neutropeniju su: antibiotici (penicilini, sulfonamidi i hloramfenikol), sredstva protiv epilepsije (antikonvulzivi), lekovi protiv nepravilnog rada štitne žlezde, citostatici (lekovi koji se koriste u lečenju kancera) i fenotiazini. U ostale uzročnike pojave neutropenije spadaju – Shvachman – Diamond sindrom, bolest skladištenja glikogena tip 1b, leukemija, virusne bolesti, teška aplastična anemija, Fankonijeva anemija, mijeloidna leukemija, artritis, reumatska groznica, akutna insuficijencija bubrega, eklampsija, ketoacidoza, hemolitička anemija, mijeloidna metaplazija i dr.
