Mizoginija je pojam grčkog porekla, nastala od grčkih reči – miséô, što znači – mrzeti i reči gyn, što znači – žena. Mizoginija je pojam koji predstavlja sinonim za tzv. „muški seksizam“, odnosno omalovažavanje i mržnju muškarca prema ženama (ili devojčicama), na osnovu predrasuda. Generalno gledajući, mizoginija je termin koji označava oblik paranoidne fiksacije vezane za stvar koja je ujedno predmet – i ljubavi i mržnje. U mitologiji antičkog sveta, mizoginija je bila veoma izražena pojava, takođe je bila zastupljena i u religijama, a čak su se i pojedini filozofi nazivali mizoginima. Suprotan pojam od mizoginije je – mizandrija, koja predstavlja mržnju žena prema muškarcima.
Mizoginija se manifestuje na veoma puno različitih načina, što uključuje i polnu diskriminaciju, nasilje nad ženama, ponižavanje i vređanje ženskog pola itd. Prema definiciji Andrijen Rič, mizoginija podrazumeva „organizovanu, institucionalnu mržnju, neprijateljstvo i nasilje nad ženama“, a prema definiciji sociologa Alana Džonsona – „mizoginija je kulturno stanovište mržnje prema ženama, samo zato što su žene“. Sa Univerziteta u Wollongongu, sociolog Michael Flood, mizoginiju smatra kao mržnju prema ženama, i čak tvrdi da mizoginiju mogu osetiti i žene, bilo prema drugim ženama, bilo prema sebi. Mizoginija po njemu funkcioniše kao ideologija koja se hiljadama godina vezuje za patrijarhalna društva ili društva u kojima dominaciju ima muška populacija, a žena se stavlja u podređen položaj.
U većini slučajeva, mizogini nisu svesni svoje mržnje prema ženama, i takav stav je uglavnom podsvesno formiran još u detinjstvu i adolescenciji. Tu se najčešće uključuju traume iz detinjstva ili rane mladosti, a žena koja je muškarca povredila može biti – majka, sestra, devojka, supruga, drugarica. Zbog količine mržnje prema ženama, u mizoginima je usađeno trajno nepoverenje i razočaranje, što utiče na zdrave emocije i ponašanje u muško ženskim odnosima. Za razliku od seksizma, gde je u pitanju pre svega superiornost jednog pola, mizogini su osobe koje mrze isključivo ženski pol. Oni zbog toga ne mogu da uspostave trajnu i normalnu bračnu zajednicu ili dužu vezu, jer uvek nalaze mane ženama. Mizogin muškarac nosi u sebi niz karakteristika, koje ne predstavljaju i uslov da to zaista i jeste. Tu, uglavnom spadaju sledeće karakteristike: – vrlo lako i brzo se transformiše u grubu i bezobzirnu osobu, – više poštuje muški pol (pri tom nije homoseksualac), – poseduje istaknut takmičarski duh u odnosu sa ženama, – preduzima sve da bi se žena osećala loše (ponižava je u društvu, vređa, ismeva, psuje itd.).
Na našem području, zastupljena je kombinacija mizoginije i patriotizma, čime su se ženama postavljala određena pravila, kao što su na primer – da treba da rodi muško dete, treba da zna da „ne sme biti pametnija“ od muškarca, da treba da bude lepa, vitka i da ćuti, odnosno da shvati da muškarac ima glavnu ulogu u odnosu. Posledice ovakvih pravila su donosile apatiju kod osoba ženskog pola. Mizoginija je tokom skorašnje istorije ostavila posledice, kao na primer za vreme ratova ex. Jugoslavije – nasilje nad ženama je bilo dosta zastupljeno, što predstavlja jednu od najznačanijih posledica. Nažalost, činjenice govore da je npr. u Srbiji, u 40 % porodica zastupljeno nasilje nad ženama. Mizoginija se kao pojava sve više provlači i kroz jezik (npr. kroz psovke gde se pominju žene i njihov polni organ), zastupljena je i na filmu, kroz nasilje u porodici i slično.
