Metrika je pojam grčkog porekla, nastao od grčke reči metrikē, koja u prevodu znači – nauka o stihovima, odnosno opisuje se kao teorija pesničke nadarenosti.
Metrika povezuje takt u muzici, funkciju razdaljine u geometriji i merenje stihova u književnosti, tako da se dolazi do zaključka da je metrika najviše zastupljena u muzici, matematici i književnosti.
Metrika podrazumeva organizaciju stihova posebnim oblikom govora pesnika, što kao rezultat uvek daje neku zvučnu organizaciju.
Metrika se sastoji iz dva dela:
- metrika kao nauka o merenju slogova (tzv. prozodika)
- metrika kao nauka o poetskim stopama (stihovima i strofama)
Književnost metriku definiše kao tehniku građenja stihova koja se zasniva na metru (element za merenje) i klasifikovanju stihova koje je upotrebljavala rimska i helenska versifikacija (tzv. nauka o građenju stihova).
Obzirom na to da je ritmička osnova grčkog stiha bila sastavljena od smene niza dugih i kratkih slogova (tzv. kvantitet), dok je osnova evropskog stiha bila sastavljena od smene naglašenih i nenaglašenih slogova (kvalitet), u današnje vreme pod pojmom metrike se podrazumevala grčko – rimska versifikacija, odnosno tzv. kvantitativni ritam stiha.
Sistemi versifikacije su podeljeni u tri grupe:
- Metrički sistem versifikacije koji se zasniva na vremenskom izgovaranju sloga odnosno njegovoj dužini, a koristio se u grčkoj i rimskoj književnosti;
- Silabički sistem versifikacije koji za ritmičku meru uzima broj slogova u jednom stihu
- Akcentski (tonski) sistem versifikacije koji kao ritmičku meru uzima raspored akcenata u stihu.
Srpska metrika spade u silabičko – tonsku, a u njoj se ritam određuje prema broju slogova u stihu i prema cenzuri odnosno pauzi na određenom mestu u stihu (silabički princip), kao i prema rasporedu akcenata u stihu (tonski princip).
Pojam metrike se upotrebljava i u matematici, u kojoj podrazumeva funkciju razdaljine koja definiše udaljenost između elemenata nekog skupa. Skup sa metrikom nosi naziv – metrički prostor. U geometriji se metrika koristi za vektorske izraze i prostore.
Muzika metriku objašnjava kao muzički metar koji se definiše kao tok naglašenih i nenaglašenih muzičkih tonova. Pomenuti muzički metar se određuje kroz podele (dvodelan, trodelan, četvorodelan, petodelan, šestodelan, sedmodelan, osmodelan, devetodelan, desetodelan, jedanaestodelan i dvanaestodelan muzički metar), dok se najmanji deo muzičke kompozicije naziva – takt.
