Inicijali predstavljaju pojam latinskog porekla, nastao od latinske reči initium, koja u bukvalnom prevodu znači – početak, a sam pojam podrazumeva početna (prva) slova.
Najčešće se inicijali koriste u navođenju imena i prezimena, kao na primer: inicijali imena – Jovan Jovanović, bi bili – „J. J“.
U paleografiji i štampanju, inicijali podrazumevaju početna slova u pisanim rukopisima koja su specifična po tome jer su posebno oblikovana, koja su istaknuta svojom veličinom, ponekad i ornamentalnog karaktera.
Inicijali se obično sreću u tzv. iluminiranim rukopisima, odnosno minijaturama, a u prve rukopise spadaju oni iz ranog VIII veka.
Kasna antika, inicijal predstavlja kroz svoju veličinu i oblik, a pravi razvoj inicijala počeo je razvojem preromantičkih samostana na području Irske i Engleske, kao i u periodu vladavine Karla Velikog, u otonskoj umetnosti.
Inicijali su tada slikani najčešće na papiru ili pergamentu, a sastojali su se od orijentalne dekoracije barbarske umetnosti kroz čitav period romantizma.
Na početku su bili ukrašeni motivima iz geometrije, a maštom i raznim bojama su se nizali i likovni prikazi životinja, riba, ptica, biljaka, čudovišta iz bajki, nemani i slično. Od XVI veka se u gotici, kao i u renesansi upotrebljavaju u velikoj meri tzv. štampani inicijali.
Prema kriterijumu ukrasa u štampanju, razlikuju se: zatvoreno ukrašeni inicijali, otvoreno ukrašeni inicijali i neukrašeni inicijali.
Savremeno doba inicijale vezuje za početna slova imena i prezimena, skraćenice država (na primer: SAD – Sjedinjene Američke Države i slično). Inicijali se uvek pišu velikim slovima, a kod inicijala za ime i prezime, iza svakog slova se stavlja tačka.
Inicijali se upotrebljavaju i u situacijama kada se ne otkriva nečiji identitet. Ovakvi slučajevi se najčešće sreću u vestima, kao na primer: „ N. N. osoba je počinila pomenuti zločin“.
