Bankina je reč italijanskog porekla i predstavlja zemljani pojas, koji je smešten uz konstrukciju puta i ima višestruku ulogu. Predstavlja još i rub puta, bedem, nasip, most i stazu za pešake koja se nalazi uz put.
Bankine pripadaju vangradskom javnom putu i spadaju u grupu kolovoznih konstrukcija i pratećih elemenata kolovoza. Pored bankine, u ovu grupu spadaju i – berme, razdelne trake, zaštitne trake i sl.).
Bankine osiguravaju rub puta, povećavaju stabilnost nasipa, služe za postavljanje saobraćajnih znakova, kako za vozila, tako i za pešake.
Ovaj termin se najviše upotrebljava u saobraćajnoj terminologiji, gde označava bočni deo puta, sa obe strane. Bankina se ne upotrebljava u svrhe saobraćajnog prometa, već se koristi uglavnom da bi se postavila saobraćajna signalizacija i sigurnosna oprema. Mnogi bankinu poistovećuju sa „zaštitnom ogradom“ na putu. Međutim, bankina ne predstavlja zaštitnu ogradu, već – pojas (asfaltirani ili zemljani), koji se nalazi uz sam put i na tom pojasu se postavlja zaštitna ograda (ukoliko treba da je ima).
Na spoljnu ivicu bankine se postavlja segmentni kanal, koji služi za prikupljanje vode sa kolovozne površine i susednog zelenog pojasa. Bankina je uvek u padu na kosini nasipa, u nagibima od 7 %, da bi lakše oticala voda na kosini nasipa, a onda na zemljišno tlo.
Širina bankine može biti različitih dimenzija, i razlikuje se od države do države. Njene dimenzije se razlikuju i u zavisnosti od konfiguracije zemljišta, potrebe sredine gde se bankina postavlja, i drugih faktora.
Na našim prostorima, širina bankine uglavnom iznosi 150, 120 ili 100 cm, u zavisnosti od kategorije i tipa puta. Na putevima u Americi, na primer, asfaltirani deo bankine je širine kao normalna traka puta, a pored ima još 0,5 m ravnog travnatog ili šljunkovitog zemljišta. Na pretežno brdskim i planinskim predelima, širina bankine se uglavnom smanjuje i do 0,5 m, jer je teško postići propisanu širinu zbog uslova gde se bankina postavlja.